Archiwum kategorii: Gry i zabawy ruchowe

Trening piłki nożnej – podania w trójkach z wyjściem na wolną pozycję

Wysłany na przez

Podania w trójkach z wyjściem na wolną pozycję to środek treningowy, który z powodzeniem możemy wykorzystać w mikrocyklu “Podania i przyjęcia piłki” (w oparciu o Program AMO). Samo doskonalenie techniki podania i przyjęcia w formach ścisłych nie jest już wystarczające ze względu na kompleksowość działań piłkarskich w meczu tzn. zawodnik przed otrzymaniem podania musi zrobić ruch do piłki lub wyjść na wolną pozycję, zawodnik po podaniu piłki wykonuje ruch (wyjście na pozycje). Oczywiście, w dużym uproszczeniu, sytuacje boiskowe nieraz zmuszają naszych zawodników do działania wbrew wszystkim teoriom. Życie piłkarskie jest nieprzewidywalne, ale czyż za to nie kochamy futbol?

Jakie działania często wykonuje zawodnik po celnym podaniu do partnera? Stoi w miejscu…  Zadanie wykonane. Niezupełnie. Nie ma ruchu, wyjścia na pozycję, gry na tzw. “ścianę”.  Jak mantrę powtarzam swoim zawodnikom, że jeśli nie będzie ruchu (od i do piłki)  przed podaniem i po podaniu, to nie ma mowy o szybkiej i efektywnej grze całego zespołu. Zwłaszcza w współczesnym futbolu, piekielnie szybkim, w którym gra rozgrywa się na małej przestrzeni, często na 1-2 kontakty.

Jak sprowokować/zachęcić zawodników do ruchu, stworzenia linia podania, wyjścia na pozycję po podaniu? Należy wyrobić nawyk ruchu podczas ćwiczeń kompleksowych, wszystkie elementy techniczno-taktyczne muszą tworzyć harmonijną całość. Opisane ćwiczenie z wyjściem na pozycję po podaniu wykorzystałem podczas treningu z chłopcami z rocznika 2010 (mikrocykl treningowy “Podania i przyjęcia piłki”). Zmodyfikowałem ćwiczenie według własnych potrzeb uwzględniając grupę ćwiczebną (liczbę zawodników, poziom umiejętności) oraz warunki bazowe.

“Teoria bez praktyki jest martwa, a praktyka bez teorii – głupia.” – Władimir Iljicz Uljanow

Dla zapominalskich przypominam zagadnienia teoretyczne (w pigułce) z zakresu podań i przyjęć piłki: Kontynuuj czytanie →

Koszykówka – rzut do koszykówki z ryzykiem. Podejmiesz wyzwanie?

Wysłany na przez

Cześć!

Wracam po krótkiej przerwie do publikacji wpisów na blogu. Stali czytelnicy bloga zauważyli zapewne, że wszystkie moje działania oraz profil bloga poszedł mocno w kierunku piłki nożnej. I nie ukrywam, że większość nowych wpisów będzie dotyczyło futbolu dziecięcego, co nie oznacza, że porzucę całkowicie inne dyscypliny sportowe, gry i zabawy ruchowe. Będą, ale w mniejszym wymiarze. Zresztą, podkreślam to na każdym kroku – większość środków treningowych (piłkarskich) możecie wykorzystać w innych dyscyplinach sportowych, wystarczy zmodyfikować zasady uwzględniając specyfikę danej gry drużynowej.

Dzisiaj opiszę prosty myk, zabieg dzięki któremu zwiększam aktywność uczniów na lekcjach koszykówki, zwłaszcza tych najbardziej opornych na ruch. Ciężko zachęcić do koszykówki stosując tylko ćwiczenia ścisłe, zwłaszcza tych uczniów którzy omijają szerokim łukiem gry zespołowe. Kontynuuj czytanie →

Rozgrzewka musi być zawsze taka sama? Rozgrzewka ogólnorozwojowa z dodatkowym sprzętem sportowym

Wysłany na przez

Rozgrzewka to nieodłączny element każdego treningu. Dla mnie jest to kluczowy element każdej jednostki treningowej, a co za tym idzie najtrudniejszy ze względu na swoją powtarzalność. Cele treningowe mogą się zmieniać, rozgrzewka jako składowa treningu jest stała. Oczywiście, może mieć różne formy w zależności od tematu głównego, ale jest spore ryzyko pojawiania się monotonii, powtarzalności, co bezpośrednio przekłada się na jakość i efektywność zajęć ruchowych. Jeśli nasi zawodnicy źle “wejdą” w trening, to może się okazać, że ich motywacja jest na tyle niska, że nasz cel główny treningu może nie zostać w pełni zrealizowany.

Jaka jest według mnie prawidłowa rozgrzewka? Kontynuuj czytanie →

Rozwijamy inteligencje zawodników – gra na 6 bramek z ryzykiem

Wysłany na przez

Gra na 6 bramek z ryzykiem – to świetna forma gry, w której możemy zaobserwować czy nasi zawodnicy są skłonni do podejmowania ryzyka, czy wolą bezpieczną/asekuracyjną grę. Zasady gry są proste – 2 duże bramki, 4 małe bramki na rogach, różna punktacja za bramki – ryzykanci najwięcej zyskują, ale także mogą wiele stracić. Który zawodnik podejmie ryzyko? Kontynuuj czytanie →

Czas na rozgrzewkę – zabawa ruchowa z piłkami “Trafiony, zatopiony!”

Wysłany na przez

Cześć!

Szukacie zabawy ruchowej z piłkami na rozgrzewkę? Mam dla Was ciekawą propozycję zabawy, którą możecie wykorzystać w części wstępnej lekcji/treningu. Zabawa ruchowa została przez nas zmodyfikowana (pomógł mi Trener Marcin Olborski), dostosowana do naszej grupy (Łódzka Akademia Futbolu, chłopcy rocznik 2010).

Jeszcze nigdy na blogu nie rozłożyłem zabawy ruchowej na czynniki pierwsze. Od razu opisywałem na blogu środki treningowe w optymalnej wersji. Oczywiście, wcześniej musiałem przeprowadzić daną zabawę/ćwiczenie w wielu grupach wiekowych, na tej podstawie opisywałem “gotowy” środek treningowy. W niniejszym wpisie opisałem spektrum moich działań: wybranie zabawy ruchowej z piłkami, organizacja zabawy, modyfikacja, opis finalnej wersji wraz z wskazówkami organizacyjnymi.

Opisana zabawa z pozoru wydaje się łatwa w realizacji, ale należy zwrócić uwagę na kilka istotnych elementów organizacyjnych i detali. Nie zawsze wszystko udaje się za pierwszym razem, w wielu przypadkach trzeba przygotować własną wersję ćwiczenia/zabawy/gry lub całkowicie na nowo ustalić zasady i reguły. Dopracowanie zasad zabawy zajęło nam… 45 minut, co dwie głowy to nie jedna, prawda?

45 minut części wstępnej? Tak, pozwoliliśmy sobie na odrobię luzu (6 dzień obozu piłkarskiego), poza tym szukaliśmy optymalnych zasad, dzięki którym będziemy mogli w przyszłości  wykorzystać zabawę w innych grupach wiekowych. Zabawę można wykorzystać jako uzupełnienie każdego treningu/lekcji. Początek treningu był nieudany, ale o tym za chwilę… Kontynuuj czytanie →

Trening piłki nożnej – gra 4v2 na utrzymanie (ze zmianą boiska) z przejściem z fazy obrony do ataku

Wysłany na przez

Gra na utrzymanie, czyli popularny „dziadek” często stosowany jest przez trenerów w części wstępnej treningu. Niestety, w wielu przypadkach traktowany jest po macoszemu. „A niech se grają!”, nieważne że niedokładnie, nieważne że bez celu, często na stojąco, niechlujnie. Bezsensowne marnowanie treningu. A pamiętajmy, że zły trening zajmuje tyle samo czasu…

Dla mnie wszelkiego rodzaju „dziadki” (ostatni raz używam tego określenia) to wartościowy środek treningowy, dzięki któremu zawodnicy mogą ćwiczyć podania (wewnętrzną częścią stopy, dołem, mocne i precyzyjne) i przyjęcia piłki (kierunkowe, nogą dalszą od przeciwnika), szukać gry w trójkątach, linii podania. Mogę na bieżąco korygować ich ustawienie, za każdym razem staram się im stworzyć warunki meczowe. Nigdy, ale to przenigdy nie pozwalam zawodnikom bezczynnie stać, nawet gdy są „poza” grą. Cały czas muszą szukać pozycji (linia podania), być przygotowani do gry (nisko na nogach, pozycja otwarta). Diabeł tkwi w szczegółach. Zwracamy uwagę na to JAK ROBIMY, a nie CO ROBIMY. Możesz wymyślać przeróżne modyfikacje ćwiczeń, ustawić 50 pachołków na boisku (lotnisko?), ale jak nie skupisz się na jakości wykonania, detalach to wszystko staje się mało efektywne. W prostocie siła. Lepiej mniej a dobrze, niż dużo za dużo.

I tak właśnie podchodzę do wszelkiego rodzaju gier na utrzymanie. Niby prosty, banalny środek treningowy, ale jak rzetelnie będziemy analizować grę zawodników, zwracać uwagę na szczegóły, na bieżąco korygować zachowanie dzieci, to “dziadek” (ok, ostatni raz) nie będzie tylko uzupełnieniem/wprowadzeniem do treningu, ale stanie się ważnym elementem jednostki treningowej. Kontynuuj czytanie →

Trening piłki nożnej – mała gra 3v3 na dwóch boiskach z przejściem zawodników

Wysłany na przez

Małe gry w piłkę nożną to podstawowy środek treningowy na każdym etapie szkolenia. Mnogość rozwiązań, form, rodzajów małych gier jest na tyle duża, że każdy trener/nauczyciel może dowolnie dostosować środek treningowy do głównego celu treningu (indywidualny,  grupowy, zespołowy), poziomu umiejętności grupy ćwiczebnej oraz warunków bazowych. Możemy rozpocząć od najprostszych form gier 2v2 na 2 bramki, następnie na 4 bramki, stopniowo przechodząc do trudniejszych wersji (gra w przewadze, ze strefami, z akcentem na przejście z fazy obrony do ataku etc.) Wszystkie małe gry łączy jedno – duża intensywność na małej przestrzeni.

Patrząc z szerszej perspektywy na mecz, można zauważyć że gra toczy się w danych obszarach boiska (nie na całym placu gry). Na małej przestrzeni dochodzi do pojedynków 1v1, 1v2, 2v2, 3v2, 4v2, w różnych konfiguracjach (mniej/więcej zawodników). Niezmiernie ważne jest wykorzystywanie środków treningowych, które w najwierniejszy sposób odzwierciedlają warunki meczowe. Nie widzę sensu stosowania ćwiczeń (organizacja i forma), który nijak ma się do sytuacji meczowych np. podanie do przeciwnego bramkarza, który zagrywa z powrotem piłkę do napastnika, a ten uderza do bramki. Proste ćwiczenie doskonalące uderzenie piłki, ale czy ma charakter praktyczny? Czy napastnik podaje piłkę do bramkarza z przeciwnej drużyny licząc na podanie zwrotne? Kontynuuj czytanie →

Kształtujemy szybkość w formie gier i zabaw ruchowych w małej sali gimnastycznej

Wysłany na przez

Cześć, przed Wami jeden z ostatnich wpisów w tym roku kalendarzowych. Powoli zaczynam robić małe podsumowanie ostatnich miesięcy, co by nie pisać, było bardzo intensywnie. Praca w szkole + dodatkowe obowiązki w klubie spowodowały, że pisanie na blogu zeszło na trzeci plan. Na spokojnie, wkrótce wrócę do systematycznego publikowania wpisów. Dajcie mi jeszcze chwilę czasu…

Dawno na blogu nie zajmowałem się sprawami typowo szkolnymi. Nie ukrywam, że wszystkie moje działania, rozwój zawodowy idzie w kierunku zagadnień związanych z piłką nożną. Futbol to moja życiowa pasja, zresztą doskonale to widać po ilości wpisów ze “szmacianką” w tle. Praca w szkole to pewnego rodzaju odskocznia od piłki, ma to swoje plusy i minusy. W klubie sportowym mam świetne warunki do treningów, profesjonalny sprzęt sportowy, małe grupy ćwiczebne. Żyć, nie umierać. W szkole zderzam się z zupełnie inną rzeczywistością. Każdy z nas musi radzić sobie w różnych warunkach. Przyznam szczerze, że nie lubię prowadzić lekcji w małej sali gimnastycznej. Po tylu latach pracy na Orliku zrobiłem się po prostu wygodny. A może powoli brakuje mi cierpliwości? Chyba wszystkiego po trochu. Na dużym boisku nie muszę za bardzo kombinować z rozmieszczeniem zawodników, sprzętu sportowego, realizuję tylko i wyłącznie cele sportowe.

Piotrek, przestań marudzić, pokaż swoją… małą salę gimnastyczną 🙂 Kontynuuj czytanie →

“Zbij pochodnie”, czyli popularny zbijak w zupełnie nowej odsłonie

Wysłany na przez

“Zbijak” to jedna z najpopularniejszych gier stosowanych na lekcjach wychowania fizycznego, zwłaszcza w młodszych grupach (kl. I-VI). Prostota organizacji oraz jasne reguły powodują, że większość dzieciaków kocha tę grę. Większość, ale nie wszyscy. Z czysto szkoleniowego punktu widzenia “zbijak” nie jest grą idealną. Część dzieci daje się specjalnie “zbić”, część stoi i podpiera ściany, jeszcze inni boją się piłki. Jak temu zaradzić? Na ratunek przychodzą wszelkie modyfikacje, które zwiększają nie tylko intensywność gry, ale także angażują większą liczbę uczestników.

Większość popularnych gier zespołowych można modyfikować w zależności od potrzeb, poziomu umiejętności grupy oraz warunków bazowych.

Często bawię się formą gry, naginam przepisy, czasem w celowy sposób komplikuję reguły gry. Staram się zawsze zaskoczyć uczniów czymś nowym. Dotyczy to szczególnie starszych klas, w których uczniowie są coraz bardziej wymagający. Co nie znaczy, że praca z maluchami jest łatwa i przyjemna. Nie ma reguły.

Dlaczego warto modyfikować gry zespołowe? Kontynuuj czytanie →


Facebook Like Box provided by plumber orange county