„Złap mnie, jeśli potrafisz” to jedna z moich ulubionych zabaw z rywalizacją indywidualną i grupową. Na pozór jest to zabawa o charakterze typowo szybkościowym, w której nie zawsze jednak wygrywa najszybszy…
Jak to?
Decyzyjność. Od odpowiedniej decyzji w głównej mierze zależy czy zawodnik wygra pojedynek 1v1, czy polegnie z kretesem pomimo przewagi motorycznej. W optymalnym środowisku boiskowym dziecko analizuje sytuacje, przewiduje ruchy przeciwnika oraz podejmuje decyzje, które powinny przynieść korzyść jemu oraz całej drużynie.
Dlaczego warto wykorzystać zabawę “Złap mnie, jeśli potrafisz”?
Zabawa ma banalne zasady, jest prosta w organizacji, bez dodatkowego sprzętu, na tyle uniwersalna, że można ją wykorzystać w każdej grupie wiekowej.
Prosty środek treningowy, ale daje nam, trenerom, okazję do obserwacji naszych zawodników pod wieloma aspektami:
-aspekt motoryczny (szybkość, czas reakcji, zwinność)
-obserwacja otoczenia (moje położenie, koszulka, pozycja przeciwnika)
-planowanie + taktyka (wziąć koszulkę i uciekać, czy może poczekać i gonić przeciwnika?)
-wykonanie (precyzja, szybkość)
-analiza własnych decyzji (co mogłem lepiej zrobić? Czy podjąłem dobrą decyzję?)
-pomimo rywalizacji indywidualnej, ważna jest współpraca w grupie (podpowiedzi kolegów, wzajemna motywacja).
W jakiej grupie wykorzystać zabawę „Złap mnie, jeśli potrafisz”?
W każdej. Różnica polega głównie na początkowym przebiegu zabawy – w grupach młodszych musi minąć kilka rund zanim uczestnicy nie będą tylko starali się zabrać koszulki. W starszych rocznikach od samego początku zawodnicy starają się przechytrzyć rywali, poprzez zmyłki, wyczekiwanie na ruchy przeciwnika etc. Sama przyjemność oglądać zacięte pojedynki!
W większości rywalizacje grupowe kończą się rezultatem 15:13, 15:14, emocje do samego końca!
W jakich warunkach przeprowadzić zabawę?
Zabawę wykorzystywałem na Orliku, w małej i dużej sali gimnastycznej. Kwestia organizacji i ustawienia odpowiedniego pola, linii startu i mety.
Jak podzielić zespoły?
Drużyny nie muszą być parzyste, przeważnie dobieram zawodników po kątem sprawności fizycznej, aczkolwiek, w tej zabawie nie jest to koniecznie.
ORGANIZACJA
- Zawodnicy podzielenie na dwa rzędy.
- Rzędy ustawione naprzeciwko siebie.
- Na środku położna koszulka/szarfa.
- Linia mety ustawiona 1-2m od początku rzędu.
PRZEBIEG
- Na sygnał trenera, zawodnicy rywalizują 1×1.
- Zawodnik zdobywa punkt dla drużyny:
-podniesie koszulkę, biegnie z nią w stronę swojego rzędu, przekroczy linię mety.
-poczeka aż rywal weźmie koszulkę, następnie dotknie go zanim ten dobiegnie do linii mety,
- Rywalizacja do 15 punktów.
WSKAZÓWKI/UWAGI
- Zawodnicy nie mogą:
-wyrywać sobie koszulki (liczy się tylko dotknięcie przeciwnika)
-przekraczać linii środkowej, blokować przeciwnika
- W przypadku braku decyzji zawodników (wziąć koszulkę czy poczekać na przeciwnika?) trener odlicza do 3 s. Brak decyzji – obaj zawodnicy tracą punkty (presja czasu, szybkość podejmowania decyzji).
- Po każdym pojedynku zawodnicy kładą koszulkę na środku.
- Pilnujemy kolejności startu poszczególnych zawodników (często zdarza się, że dzieci próbują zmieniać kolejność, wszyscy biorą udział w zabawie).
- Organizujemy pole zabawy uwzględniając warunki (wielkość sali/boiska, liczebność grupy).
- W dużej grupie tworzymy dwa pola zabawy (w ramach możliwości), unikamy dużych kolejek (niska intensywność).
Zalecam przeprowadzenie w/w zabawy w niezbyt licznej grupie (10-12 osób) lub organizację kilku rzędów, unikniemy kolejek, długiego oczekiwania na pojedynki 1×1.
Reasumując, “złap mnie, jeśli potrafisz” to świetna zabawa ruchowa kształtująca nie tylko podstawowe cechy motoryczne, ale także rozwijające inteligencję zawodnika.
Z czystym sumieniem polecam do wykorzystania w każdej grupie.
