Ostatnie mecze polskich szczypiornistów podczas ME 2014, kosztowały mnie wiele nerwów, w pozytywnym znaczeniu. Napięcie i emocje towarzyszyły mi podczas każdego meczu naszej reprezentacji. Piłka ręczna to sport współczesnych gladiatorów, niezwykle kontaktowy, ale niebrutalny, wszystko określone jest przepisami gry. Jestem ciekaw, czy sukcesy polskich szczypiornistów przyczynią się do wzrostu zainteresowania piłką ręczną wśród dzieci i młodzieży.
Archiwa znaczników: konspekt lekcji wf piłka ręczna
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna doskonalenie podań półgórnych i chwytów oburącz
Charakterystyka gry w piłkę ręczną:
Dyscyplina ta zalicza się do grupy sportów o charakterze walki bezpośredniej z prawem fizycznego kontaktu z przeciwnikiem, przy czym stosowanie siły fizycznej ograniczone jest przepisami gry. Przedstawiam ćwiczenia, które możesz wykorzystać w swojej lekcji.
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna rzuty do bramki
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna rzuty do bramki
Rzuty są jednym z podstawowych elementów techniki gry w piłkę ręczną. Jest to ważny element, który w zasadniczy sposób wpływa na przebieg oraz rezultat walki toczącej się na boisku. Podczas wykonywania rzutu angażowane są mięśnie kończyn dolnych, górnych, bioder oraz brzucha. Rzuty do bramki są odpowiednikiem podań, popartych silniejszą pracą tułowia i rąk.
Jakie rodzaje rzutów rozróżniamy w piłce ręcznej?
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna kozłowanie piłki PR i LR
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna kozłowanie piłki PR i LR
Kozłowanie jest elementem technicznym, który niewątpliwie ułatwia poruszanie się po boisku. Należy zwrócić uwagę, aby uczniowie nie nadużywali go w czasie gry, gdyż wiąże się to z opóźnieniem przeprowadzania akcji ofensywnych. W nowoczesnej piłce ręcznej kozłowanie stosowane jest tylko w sytuacjach niezbędnych.
Kozłowanie możemy rozpocząć bezpośrednio po chwycie piłki lub po wykonaniu jednego, dwóch lub trzech kroków. W czasie kozłowania możemy dowolnie zmieniać rękę kozłującą.
Kiedy najczęściej stosujemy kozłowanie piłki?
- gdy ćwiczący otrzymał piłkę, wychodząc do ataku szybkiego, ma wolną drogę do bramki, ale znajduje się zbyt daleko od niej, aby wykonać rzut,
- w sytuacji, kiedy wszyscy partnerzy z zespołu są pokryci i nie ma, komu podać piłki,
- przy zagraniu taktycznym, które bez kozłowania nie może być przeprowadzone.
Pamiętaj!
Nawet najszybsze kozłowanie jest wolniejsze od podania i opóźnia przeprowadzenie szybkiej akcji.
Jakie są najczęściej pojawiające się błędy podczas kozłowania?
- przechodzenie do kozłowania po chwycie piłki jednorącz
- brak obserwacji pola gry w czasie kozłowania
- uderzania piłki dłonią
Jaka jest prawidłowa technika kozłowania piłki?
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna nauka poruszania się po boisku bez piłki
Konspekt lekcji wychowania fizycznego – piłka ręczna nauka poruszania się po boisku bez piłki
Gra w piłkę ręczną jest umieszczona w obecnym programie szkolnym już w 4-tej klasie i przebija się przez wszystkie lata pobytu ucznia w szkole. Nauczyciel/ka powinien posiadać wiadomości z zakresu tej dyscypliny sportu na takim poziomie, aby nie sprawiało mu to kłopotów w nauczaniu techniki. Piłka ręczna ma niezbyt skomplikowane przepisy gry, łatwą do nauczania technikę, a taktyka gry poparta możliwościami technicznymi nie jest trudna do opanowania, szczególnie na szczeblu początkowym.
Niestety, piłka ręczna jest często zaniedbywana w szkołach, dzieci praktycznie nic nie wiedzą o tej dyscyplinie sportu. Nauczyciele często tłumaczą się brakiem odpowiednich warunków oraz profesjonalnego sprzętu. Zupełnie się się z tym nie zgadzam, wystarczy niewielki teren oraz nasza kreatywność, aby nauczać technikę na szczeblu początkowym.
Nawet sukcesy naszych szczypiornistów w ostatnich latach, nie przyczyniły się do popularyzacji piłki ręcznej w szkołach.
Konspekt lekcji wychowania fizycznego-piłka ręczna podania jednorącz półgórne i chwyty oburącz
Konspekt lekcji wychowania fizycznego-piłka ręczna podania jednorącz półgórne i chwyty oburącz
Charakterystyka gry w piłkę ręczną:
Dyscyplina ta zalicza się do grupy sportów o charakterze walki bezpośredniej z prawem fizycznego kontaktu z przeciwnikiem, przy czym stosowanie siły fizycznej ograniczone jest przepisami gry.
Technika gry:
- Postawa
- Poruszanie się po boisku (w ataku i obronie)
- Chwyty i podania
Chwyty:
a)półgórne
b)górne
c)na wysokości bioder
d)dolne
e)jednorącz
f)sytuacyjne
Podania:
a)półgórne
b)górne
c)dolne
d)sytuacyjne
- Rzuty
- Kozłowanie
- Zwody
- Technika gry bramkarza
Jaka jest prawidłowa technika chwytów oburącz?
Chwyt piłki jest podstawowym elementem technicznym w piłce ręcznej. Istotną cechą chwytu jest pewność, umożliwiająca szybką i płynną grę. Najpewniejszy jest chwyt oburącz. Następną cechą jest miękkość chwytów, którą można uzyskać przez odpowiednie rozluźnienie palców, właściwe ich ułożenie oraz amortyzację w momencie przyjmowania piłki.
Chwyt półgórny jest podstawowym chwytem w piłce ręcznej. Wysokość na której ćwiczący przyjmuje piłkę w chwycie oburącz półgórnym, jest najkorzystniejsza do przejścia do podania lub rzutu. Uczniowie wykonują chwyt piłki na wysokości od bioder do głowy. Ćwiczący wyciąga przed siebie nieznacznie ręce ugięte w stawach łokciowych, ułożone równolegle do podłoża lub uniesione pod kątem w górę (w zależności od lotu piłki). Kciuki i palce wskazujące zbliżone są do siebie. Dłonie, skierowane w górę i prostopadle ustawione do lotu piłki, tworzą z przedramieniem kąt prosty. W chwili kontaktu piłki z palcami uczeń ugina stawy łokciowe i barkowe, zapoczątkowując amortyzację. Piłka przyjmowana jest na palce oraz połowę dłoni.
Jaka jest prawidłowa technika podania jednorącz półgórnego?
Podanie jest podstawowym elementem techniki gry, musi być dokładne, szybkie i taktycznie słuszne. Podanie powinno być skierowane do partnera, który swym ustawieniem w większym stopniu może zagrozić przeciwnikowi.
Podanie jednorącz górne związane jest ściśle z chwytem oburącz półgórnym. Sposób podania zależy od tego, czy ćwiczący znajduje się w ruchu, miejscu, czy też wykonuje podanie po wykonaniu przeskoku. Po chwycie piłki uczeń odwodzi ją jednorącz na wysokości głowy za prawy (lewy) bark z jednoczesnym skrętem tułowia. Dłoń przylega do piłki (w fazie zamachu), ramię w stosunku do przedramienia ułożone jest pod kątem prostym lub lekko rozwartym, dłoń stanowi jedną linię z przedramieniem, łokieć wyprzedza nieco dłoń. W momencie podania następuje powrotny skręt tułowia, który pociąga w przód bark wraz z ręką, następnie wskutek wyprostu ręki w stawie łokciowym wychodzi ona z piłką do przodu.
